Rapor 2050 Şiiri - Ali Cengiz Turan

İnsana benzer yaratık insanmış gibi uyandı.Robotlaşmış dünyanın insan kalıntısını görmüştü.Her yönüyle kendine benzeyen kalıntıyı,süper beyninde canlandırmaya uğraşıyor,bütün ayrıntıları kendine uyduruyor,kendininde böyle canlılardan geldiğine inanmıyordu.
Teknolojinin verdiği bütün imkanlara rağmen yinede süper beyni kitleniyor,Bilim adamı olmanın sarhoşluğu içinde deneylerini kendine mal etmek için meslektaşlarından yardım istemiyordu.Neydi bu sır? İnsan beyninin ulaştığı her yüzyılın örneklerini sıraladı.Aradı.Yıl 2050...Yıllar önce önemsiz gibi görünen sır ona ulaşılmaası imkansız sorunlar çıkarıyordu.Ay,merih feth edilmiş,yıldızlara gidilmiş,dünya da kendinin acizliğine kızıyordu.Bilgisayarlara sorduğu sorular cevapsız kalıyor,şekil olarak insan gibi görünen robotun anlayamadığı neydi? Elindeki kitap büyüyor,büyüyor,ağırlığı kaldırılmayacak durumlara düşüyordu.Anlayamıyordu böyle birşeyin olacağını.Düşüncelerinden sıyrılıp dışaredki seslerin içinde geçen yüzyıllarda birşeyler karışmış gibi kulak verdi.Aradığını bulamayanların edasıyla sinirli olarak düğmelerin hepsini çalıştırdı.Teknolojinin üstünlüğüne kendisini inandırmaya uğraştı.Geçen zamanları yutarcasına yaptığı yenilikleri gözden geçirdi ve doğal insanı yüzyıllar geçsede çözememişti.