yine aklım ağrıyor,
yaşamak bir dağ gibi kalbimin dört köşesinde dört mevsim hüzün sürüyor,
oraya umut düştü o da ağlıyor..
içimdeki kör kütük sarhoş her akşam beni içmekte,
paha biçemedigim
duygularımı meze tabağında görmek beni ürkütüyor ya,
neyse ki
“O” var, “O” görüyor...
kalbim bugün ilk defa kanlı elleriyle sokuldu dünyama;
anladım benimle tanışmak istiyor..
kimse duymasın ama kalbim insan yiyor!
Kayıt Tarihi : 22.4.2016 13:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!