Rapçi atışma Şiiri - Yılmaz Öztürk

Adam yokluğunda çıkmış meydana kırılmış kalemi
Eski bi kağıt parçası mazide ablasının yazılı vesikası
Sör ingiliz soylusu hyamo japon artığı ordu delikanlısı
Banasını kaybetmiş e5 kavşaklarında dolaşır anası

Alt alta yazınça bi kaç süslü kelime şair oldum sanıyor
Garibim farketmemiş kardeşinin arkası kan oluk akıyor
Gururla çıkar sahneye gurur nedir insan olmak bilmiyor
Zaten hayvan değil kendisi şerefsizliği iltifat onur biliyor

Bana onu rahat bırak dedin bulamadım nefreti şahlanmış
Öztürk'ün kucağında mulutluktan sabahlara kadar ağlamış
Devir teslim parti yapıyor sinner sinek eşşek sütünü içmiş
Repçi çoçuk peçete tutuyor ablası toplum hizmetini seçmiş

Sahil yolunda çok gezen var piston yatağı onun gibisi olmadı
Hıyar Hyamo diye biri erkeklerin metresi tarihe altınla yazıldı
Dersini alıpta gelmiş bize öğretecek bilmeyiz mendili kolonyalı
Ahlakımız izin verse kollarımıza alır bizde ona kıyardık nikahı

Güneş görmüş mağarada çağdaş aydınlık sanatın sahte yüzü
Yalanla dost olmuş dili engerek insanı öldürür zehirli salya sözü
Yalnız kendi kendine mastır yapıyor doymaz sperm dolsada gözü
Söylenecek söz çok anlayan kim var onikiden vurdum koca öküzü