Ranzam Tanığım Olsun Ki

Sana uzun saatler sunsam
Gece nöbetlerimden
Özlemin kanattığı yalnızlıktan
Sessizlikte öyle mahzun

Sen yeter ki bekle
Ve bana yarını bağışla

Doğru değil 'her aşkın yarım' olduğu
Sahi okumuş muydun, " Ölmeden evvel
Necatigil'le yapılmış son konuşma " yı

El sallayacağım ayrılığın başladığı yerden
Anızların yakıldığı topraklara
Mataramda kırgın bir sevinç
Ve sen, alaca hüzün, hazır ol
Benimle nöbetgezip çiçekler toplamaya

Oysa karşılaştığımız zaman
Belki de anlatamam
Yağı tükenmiş kandilden
Susku düşer aramıza

Gözlerin ışımıştı bir gece
Yıldızlar ne kadar yakın
Sen uzaktın öylesine