Ranzalar (Koğuştaki Dostum)

Bir ranzanın
Odadaki günahı nedir ki
Olsa olsa azabı olur çektiklerinden
Aşkı ona sorup öğrenin şimdi
O bilir üstünde taşıdıklarından
Her gün acılarla geçen günlerinden
Bir vefa borcu var,
Anlatır o yaşadıklarından
Bazen bir kır kokusu yataklarında
Bazen ıslanmış gözyaşı yastıklarında
Hep kaderi küstürmüş hatırladıklarında
Dört demir o ranzayı taşıyan ayaklarında
Bir gıcırtı bir sızı duyulur yattıklarında
İçinde binlerce şarkı haykırdıklarında
Ranzadır...Ama bir aşkı var duyulmaz çığlıklarında

Koğuş akşam oldumu bir sessizleşir
Herkezin derdi kendine eştir
Kaç kişi kimbilir gizlice ağlamıştır
Ranzalar,nasılda kahrolur duyduklarından...