şimdi yattığım şu ranzadan
zulamda saklayamadığım
hayallerime bakıyorum,
hepsi lal.
korkmak,
korkaklık değil aslında;
hele ölümden korkmak hiç değil.
saçlarımı verdim yılların ettiklerine...
tırnaklarım batar oldu,
şad oldu ruhiyatım,oldu makber
ne verdin bana ki beynimdeki hançer?
elimde tabutum okşadığım gül oldu
ben ki ister miydim yaram kanasın
ister miydim damarlarım çatlasın,aksın
ama bu gece yağmur yağmada
yağmada istanbul,yağmada aklım
ne yüzsüz gülüyor istiklal caddesi
şuh adımları atıyor beste-beste
kaldırımları karaköy'ün
uçuk bir kuleye bakıyor iffetsizce
sarıl küreğe hakan'ım bu dalga amansız
boğmak için büyümüş bir su damlası gibi deniz
moda'da yırtık bir elbise giymiş edepsiz
sessiz,başıboş köpek yavrusu gibi üsküdar
en afili renklerin külfetini retetmiş İstinye
üç,beş balıkçı teknesi yok artık
yorulmamış Tarabya kırıyor tabağı,bardağı
anadolumun fecr-i birlik halayları bensiz
ne olunmuşsa olunmuş artık Baltalimanı'nda
garibimin kemikleri erir,vazeçilmezim ilaçlar
tikrek tikrek avuç açarken allaha yalnızlıklar
kimsesizler yurdundan feryadlar kopar
şimdi Sarıyer'de ressamın baktığı olsam
ne olurdum acaba?
Şile'de şair derin düşüncelerde
dizelerde ne söylerdim acaba?
ben ki ister miydim yaram kanasın
ister miydim damarlarım çatlasın,aksın
ama bu gece yağmur yağmada
yağmada istanbul,yağmada aklım
Kayıt Tarihi : 6.5.2010 00:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ne ölümden korkmak ayıp
ne de düşünmek ölümü'
diyor Nazım usta sanki umarsızca.Bilirim. Bazı şeyleir söylemek kolaydır yüreğini kandırmak kolay olmasa da...
Gözlerin, suya inen bir ürkek ceylan
Beyaz güvercindir sanki ellerin
Yaşamı hep son vagonlardan yakalayan sen
Bu kadar kolay mı pes edeceksin?
Örselenmiş, yorgun, yitik yıllarına inat
Doğmaya nazlanan güneşine inat
Öksüz, çocuksu yalnızlığına inat
Direnmelisin…
Topla kendini, hayallerini düşle
Işıklı, mutlu yarınlarda en sevdiklerinle
Meydan oku yaşama tüm gücünle
Seni kan uykularında gafil avlayan
O merete sakın prim verme
Ömrünce yaşam seni ıskaladı hep
Bir de sen ona çalım atmayı dene
Son ders zili çaldı, çocuklar dağıldı
Bak, Oğulcan geliyor işte
Şimdi, dudaklarına bir eğreti gülücük kondur
Hah, işte böyle
Anne! Bu gün nasılsın? Diyecek
Sevgi dolu yüreğiyle bakıp senin güzel gözlerine
Gönülden inanarak iyiyim de
Bil ki henüz baharındasın yaşamın.
En güzel yarınlar senin
Nedir bu telaş, acelen ne?
Bu son engelin arkası düzlük, inan
Ne olur biraz da kendin için yaşa
Dimdik dur, inadına diren
Henüz göç zamanı değil Cann
Sakın gitmeyi düşünme! …
demiştim ' Şimdi göç zamanı değil cann...' isimli şiirimde bir can dostuma hastalığını duyunca.Dinledi sözümü. Karar verdi gitmemeye. Direndi bütün gücüyle. Kazandı..Hadi. Şimdi sıra sizde..
TÜM YORUMLAR (10)