burnunda bir hızma belinde gümüş kemeri
gece gibi siyah saçların ve ceylan gözlerin vardı
yüreğimin ırmağına yansıyan en güzel görüntüsün
güzelliğin yüreğimin alevlerinde bir ışıltıdır
belki sesime yansımıştır sana olan yetimliliğim
hüznüm yokluğundan doğmuştur yüreğime
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
hani pınarlar başında ezgiler ağlatıyordum ya
sen ağlatılan ezgiler de feryat u figan olurdun
ve biz şimdi anlıyoruz ki
bir düşmanlıktı aramızda ekilen tohumlar...
bıra mustafa,
kendi çizgisini ve tekniğini bulmuş,
usul usul ama emin adımlarla ilerliyor şiirin patika yolunda...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta