Rangiçangi Şiiri - Ayşenur Koç

I
ayrılınca kavuştuklarımız
hoyrat bir türkü akar dudaklarımdan.
iyi gelmez bu onlara,
çünkü, onların bir tek kulağı vardır
alacağını alır ve onu da bırakır..
gün-eşimi tuttum, balçıkla sıvadım
yakıştırmadı özüne titredi ve kükredi!
ben dedi, ben bir ışıyacağım
tek gözü olanlar için,
onlar ki! onlara ki kafidir.
göreceğini görür ve görmeyeceğini de..

II
sanat, şiir içindir!
kelimelere boyarım evreni,
buluşur renkler çıkmaz sokakta.
bir balığı, kelimelerden oltaya getiremem,
kelimelerin gökyüzünde boğulacaksa şayet
kelimelerin şişesinde o bir balıktır.
ve kelimelerim altı parmaklı, sayısız gözcülerdir.
iptiladırlar karanlıklara,
müptela olmak için aydınlıklara.
hamiş: sözcüklere büyük harflerle başlayamayacak kadar uzak ve onlara, onları küçük harflerle eşit kılacak kadar aşinayım.