Ramona Şiiri - Kürşat Küçük

RAMONA

bizi oyala ramona
yoksa kaygı çıbanı kök verir ruhumuzda bağla bizi sözlerinin boynuna
ne kadar masal varsa karnında
on bin bir gece ardıardına
ula ve bittiği yerden bir daha ula

aç kapıyı ramona
burada çocukları erken büyütür güneş
epeydir toprağı kollamakta eğik dal
dikkat et düşmeyelim
emin değilim sesimi
tutuyor musun
kızıl ve kabuğun verdiği haberi içindekinden

farkında herkes evet
ağır bir cevahir taşır boynu hecenin
ne sunağa götürür
ne azad eder seni
der: seni tılsımıma avcı yapan heves ne
git o kapıdan al işaretin dersini

ah ramona!.. eli kilitlere gözü göğe takılı kalan ağrılı bir töreden fazla uzaklaşılmaz
kan toplar kanatların uçulmaz, uçulamaz
aşk sandığı sandığın
o yalancı döşekten
ehil bir hallacın kıvrak bilekleriyle
kabart yaşamayı serpildiğin yerlerde

çöz dilini ramona
sözün güneyini sıcak tut yatağından
kafa tut bir kere de şu sallanan uykuna
yamacında kavrulan halklarını hatırla
sahi korkmuyor musun
seni böyle görürse sislerin emzirdiği
o çok dilli çocuklar
hatırla ölemezler
çocukların küstüğü o çok sessiz

hecenin de yumuşadığı bir yer vardır elbet biz bilmeyiz sen bilirsin ramona
uman vazgeçenden daha çok kayıp verir
yine de sen bilirsin .