Ramedanı Şerif Sekiz Şiiri - Mehmet İslami

RAMEDANI ŞERİF SEKİZ

Sekiz cennet kapısına anahtar
İhyâ edenlerin ellerinde var
HAKK’ı zikrederek sabaha kadar
Açarlar bakmayanlar arkasına

A K R O S T İ J

A’mâ’da nûruna hoş nazar etti
O nûrundan habibini var etti
O’nu mükevvinatına bar etti
ÂŞK ile canları bahtı yâr etti
Arşı su üstünde ahû zâr etti

 ’ma’daki muhabbetin eseri
L â bahrine salıverdi kevseri
L ayüselle tescillidir değeri
 rşta misafiri oldu Habibi
H ikmeti, derdlerin odur tabibi

C emâliyle kâinâtı güldürür
C elâliyle ceberrutu öldürür

 ’ma-da nuruna muhabbetinden
Ş emşi Kamer daha mevcud değilken
K endi nuru ile mütekâmilken
I tret’e vasıta Resûl eyledi

M uhabbetten hasıl oldu Muhammed
Û ruç etti Zat’a Hazreti Ahmed
H akikat yolcusunun yükü zahmet
 dem ile Havva oldu bahane
M evcudatın özüdür ne şahane
M ukaddes beldede geldi cihâne
E ntel dedi doğar doğmaz secde de
D ilediği ümmetiydi, sadece

S alâvatı gönderiyor melekler
 rşa direk olur bütün dilekler
V acibül vücud da dileği bekler

M ustafadır, hem seçen hem seçilen
Û rucunda gök kapısı açılan
S ıratlarda himmetiyle geçilen
T akibinde seyrederse ümmeti
 llah’tan: döşeli, bekler cenneti
F ahr’ı kâinâttır, sebebi çünkü
 llaha dost olan, kafirdi dünkü

 mineye muştuladı melekler
H abibullah senden doğmağı bekler
M uhammed doğunca göçer direkler
E lestü bezminden o an görülür
D oğarken şefaat izni verilir

M u’cizil beyanı, götürür Rabbım!
 lemi cürmünce batırır Rabbim!
H alis kul zikredip oturur Rabbim!
M ahlûkatta şeref bahşedilenler
Û sulünce, İblise rabb diyenler!
D eneatini açık söyleyenler

N urunda vareyledi umum mükevvinâtı
Û lûl Erbablar ile, melek le kâinâtı
R uhundan halkederek verince saltanatı
Û mûru fermanıdır, cine, inse salâtı

M evlâ’ya isyan eden evvelâ cinler idi
E beveynleri can’a senin kafan kart dedi
V e şamarı burada Kahhar’ı Rabb’dan yedi
C edlerinden hayatta bir tek azazil kaldı
Û ruç ettirdi onu melekler alemine
D arul cennette imam kılındı meleklere
 dem yaratılınca nüksetti cinliğine
T ardolundu lânetle cennetler haricine
Taki Âdem (a.s) cenneti mesken eylediğinde
Idlâl silâhı ile, yılan ve tavus gile
R aciyâne usluba kanıp kattı cennete

İ lliyyinden Mehemmede mesâjı
S aadete rehber başımın tacı
L âyüsel değil de sade düacı
 lınca müjdeyi vardı secdeye
M ürüvvet ilâhi mürüvvet diye
İ ntizâr lûtfeyledi İSLÂMİ’ye