Ramedanı Şerif 28 Şiiri - Mehmet İslami

RAMEDANI ŞERİF YİRMİ SEKİZ

Yirmi sekiz dedi bu gün son üçü
Yüklendi gidiyor üçlerin göçü
Dağdaki tilkiyle, süt veren keçi
Ezanı doldurmuş kafatasına

Yarın veda edip gideceğinden
Ne yüzle elveda diyeceğim ben
Ya ölürsem o bir daha gelmeden
Es Selam enbiya şürekasına

YÂ RESÛLÜLLÂH (S.A.V)

Beşeriyyet cehâlette yüzerken
Rahman’dan nakilsin yâ Resûlüllâh (S.A.V)
Batıl külüngüyle HAKKI ezerken
Umman-ı akılsın yâ Resûlüllâh (S.A.V)

Beş yüz yetmiş birde kürrei arza
Hediyemdir diye, bağladı farza
Muadil değilsin beşeri tarza
Halıka vekilsin yâ Resûlüllâh (S.A.V)

“Rahmeten lil Âlemin” sin buyurdu
Hudusat’a bu fermanı duyurdu
Zatından gayriden kâlbin’ ayırdı
Rahman da tekilsin yâ Resûlüllâh (S.A.V)

İşaret ettiğin zamanı ahir
Geldi de, Müslümân içiyor zehir
Mümin der; müşrikler bizlerden Tahir!
Zülfikar çekilsin; yâ Resûlüllâh (S.A.V)

Mücâhidi; Müslümandır bu dinin
İmanını koruyan her mü’minin
Kardeşin kardeşe güttüğü kinin
Kökleri sökülsün yâ Resûlüllâh (S.A.V)

Müşrik, münkir, içindedir evinin
Çünkü müdrikindedir görevinin
İçimizdeki münâfık, devinin
Boyunu bükülsün yâ Resûlüllâh (S.A.V)

Ümmetin perişan, hemde çok aciz
Halbuki hakikât, marifet veciz
Derdimizi arz ederim ben naçiz
Dermana bakılsın yâ Resûlüllâh (S.A.V)

Dini varlığı burduranların
Mümini mümine kırdıranların
İtleri yiğide sardıranların
Dişleri dökülsün yâ Resûlüllâh (S.A.V)

Kim ki bir tutuyor var ile yoku
Pisliktirler, pisten gelir pis koku
Müslime attığı, zehirli oku,
Kâlbine çakılsın yâ Resûlüllâh (S.A.V)

Unutuldu artık, tekbir-i teşrik
Müslümanlar bilmiyorlar, nedir şirk
Belli değil kim mümindir kim müşrik
Yaftası takılsın yâ Resûlüllâh (S.A.V)

Saadet yok, çekmeyince zahmeti
İnam Halik; imtihandır külfeti
Zül Celâl-i vel İkramın rahmeti
Mümine dökülsün yâ Resûlüllâh (S:A:V)

Mü’minler maddenin ihtikârında
Akıl seyyah, müşrikler diyarında
İSLÂMİ’DE müstahaksa narında
Atıver yakılsın yâ Resûlüllâh (S.A.V)