Ramedanı Şerîf 26 Şiiri - Mehmet İslami

RAMEDANI ŞERİF YİRMİ ALTI

“Yerin altı hayırlıdır üstünden
Kendinize emir olursa zenden”
Resûl buyururken, kiminle, kimden
Nasıl sığınıyorsun arkasına?

Zaman ahir zaman fitnesi lie
Lanetlinin tahrik etmesi ile
Piyonları ateş verir fitile
Söz kâr etmez iblis yalakasına

AKROSTİJ BESMELE !

Bekâbillâhtan yana
İmânın kendisinden
Sükûtta derin mana
Merhamet cümlesinden

İmân batında mahfuz
Lâ yüseldir kılavuz
Leylâ deyişi yavuz
Allah’ın sevgisinden

HİRA’DA uzletine
İntizar da’vetine
Rahman’ın şefkatine
Ruhu Cibriyl sesinden

Afak debelenince,
Hikmet ihsan inince
Masivanın gönlünce
Asfiya neşvesinden

Nârı da hoş Nûr’uda
İffet kaplı, suruda
Rahmetinin biride
Ruhul kuds, kisvesinden

Âlemler NÛR doludur
Hidayetin yoludur
İzzet, ismet, koludur
Yaftasıysa YÂSÎN’DEN

Mürüvvet kânı sultân
Hikmet yüklü aşiyân
Allâh bir diyor; cihân
Kirâmen kütlesinden

İçteki öz ne derse
Kabuğu zikrederse
Allemelik kaderse
Takvanın zirvesinden

İhlâs’lıdır bu imân
Şefaat der asuman
Tabii bast-ı zeman
Emir bekler sesinden

İşte Resûlün yolu
Seyret Allah’ın kulu
Lâyüseldedir kolu
Güç alır ensesinden

Alleme’lerin dalı
Marifet’idir çulu
Edep hayâyla dolu
İncenin incesinden

Hıra’ da gelen Cibril
İKRA’ dediğimi bil
Oku hele bak eğil
PE’ siz CİM’ siz ÇE-sinden

Yer ve gök yedi kattır
Döşek ulvî sanattır
Çatısı semâvat’tır
Tenviratı Şems’inden

Habibinden hil’attır
Merkezi Arafat’tır
Yüz on oda dört kattır
Bir ev yaptım YÂSÎN’DEN

Harcıdır, göz yaşları
İsmet, çakıl, taşları
Tevhid; köşe başları
Tevhid şirâzesinden

Temeli salâvattır
Merdiveni Sırattır
Lâm’elifi murattır
Fatiha’nın FE’ sinden

Muhaddisat fânisi
Halkedendir bâni’si
Mefruşat albenisi
Mülk-Tebârekesinden

Kolon, KEF’in KE’sidir
Kapı ZÎ’nın ZE’dir
Sin, Şın,Vav sürmesidir
DAL’lanır hevesinden

Duvarlar VAKIA’dan
Camlarıysa DUHA’dan
Penceresi Duadan
İslâmiyet İ’sinden

Kiremit’i FELÂK’tan
NASS; boyasıdır HAKK’tan
Kâfirûn’ûnû çoktan
Süzdü, Besmelesinden

Bacası ELEM TERE
Dumanı Takvâ bire
Yükseliyor göklere
Vuslat sevgilisinden

Hakikâtin hâdimi
Lebbeyk,sadeyk dedimi
Habillerin kâdimi
Gelir silsilesinden

Maşukunu bulmuştur
Âşk: gönlüne dolmuştur
Nûruyla mecz olmuştur
Haşyetinin sisinden

Küfre selâm veremez
Besmelesiz giremez
Mü’min nesil üremez
Dumanından, isinden!

Yeri; nur dolu saha
Biçilemez ki, paha
Teveccühü; Allah’a
İHLÂS’ın kıblesinden

Lâ ilâhe illâllah
Muhammed Resulûllah
Anahtarıdır, billâh
Açılır nefesinden

Şuara’dır minberi
Müzzemmilden dön geri
BEYYİNE’den ileri
Feth-i Yâ Hayy, sesinden

Münkir, müşrik, münâfık
Bir birine muvafık
Domuz ile tevâfûk
Pislerin de pisinden

Akıttıkları kanlar
Cennetliktir a canlar
İntikâmı alanlar
Vampiran kitlesinden

Şimşek çakar aniden
Sarsar durur yeniden
Küfrânı nimet eden
Mahlûka öfkesinden

Halîk: her hali bilir
Müşrik doğarken ölür
İmân-ı kâmil gelir
Münkirin üstesinden

Ateş atar ülkeye!
Devri sabıksın diye
Hesap sorulmaz, niye?
Batılat cephesinden

Koltuğa al serini
Aç hesap defterini
Beterin beterini
Siliver künyesinden

Melül mahzun fakırlar
Asalaktırlar urlar
Açtıkları çukurlar
Haz alır bünyesinden

Elif, birdir kendisi
Nurdur; nur efendisi
Allah der İSLÂMİ’Sİ
Korkar Efendisinden