Ramedanı Şerîf 17 Şiiri - Mehmet İslami

RAMEDANI ŞERİF ON YEDİ

Un yedi olmadan daha buğdayken
Hemide iblise git lâin darken
Âşk-ı sevda cezbediverdi erken
Gönderildik bu dünya atlasına

Birbuçuk Yahudi hakimiyeti
Esir etmiş yetmiş iki milleti
Ebû cehildendir cibilliyeti
Baş eğer kâfirin palavrasına

TELİNE BAKIN

Dikkât ederseniz yukarda kökü
Sim gibi incecik teline bakın
Bir anda simsiyah eyleyen, akı
Burçların on iki falına bakın

Hükmünün fermânı, hatmi okuyor
Rengârenk çiçeği türlü kokuyor
Karlar eriyipte dağdan akıyor
Kuruyan derenin seline bakın

Yusufu kuyuya attırmış idin
İmdada kervanı yettirmiş idin
Köle suretine sattırmış idin
Züleyhaya çıkan yoluna bakın

Meryemde babayı yalan eyledin
Yakubu ağlatıp nalân eyledin
Eyyübün bendini talan eyledin
Kurtların düştüğü diline bakın

Bu hakikâtleri fehmeyle hele
Leylâ diye Mevlâ aşkıyla çöle
Düşünce Leylâya bakmadı bile
Kaysın anasının halına bakın

Eşiğinde esrar, nurdur kapısı,
Mü’minleri uhdesinde tapusu
Kudrettendir duvarının yapısı!
Cenneti âlânın gülüne bakın

Hadu, bin ay ibadetsiz olana
Abid demez idi dağı delene!
Allah dostunun başına gelene
Karısı müsebbip kılına bakın!

Bin aydan hayırlı gadir gecesi
Bu gecede suyu yaktı nicesi
Gece; yüz dört kitabın bilmecesi
Çözülür, çözenin diline bakın

Kâ’beyi yer ile yeksan etmeğe
Karar verip gelmiş idi ebrehe
Azmedince ordusunu sürmeğe
Uğur filâması filine bakın

Beşerde cehalet sığmayıp ferşe
Merdivensiz halde ulaştı arşa
Hiradaki mağarada nur varsa!
Onunla Cibrilin haline bakın

Oradan nur aktı Mekke şehrine
Kureyş bölenmişti cehlin zehrine
Nur hakim olunca Hakkın dehrine!
Abdülmuttalibin dölüne bakın!

Cehlin babasından daha ileri
Hasım gördü yeğeni peygamberi
Hâlbuki O Yaratanın cevheri
Müsebbip damada geline bakın

O,“Rahim” der: Rahmetini sürürsün
“Eşrefim” der, sefalette çürürsün
İSLÂMİ’yi kaybedersen görürsün
Taaa beş yüz yetmiş bir yılına bakın