Ramedanı Şerîf 12 Şiiri - Mehmet İslami

RAMEDANI ŞERİF ON İKİ

İmândan sonradır namazın arzı
Onbir sünnetiyle on iki farzı
On Vacibi ile icmalen tarzı
Prestij etmektir haslar hasına

İSLÂM’LA KAL MÜSLÜMÂN !

Rabbın! Bahşettiği şuura sahib
Münevverler isek, bu böyle gitmez.
Namaz memurları, tıpkı bir rahip,
Çan kullanıyorlar, sanmayın ötmez.

Kiliseye çevirdiler mescidi
Sandalya, masalar katedral gibi
Özel büroludur güney canibi
Diyorlar ki: bu iş bunlarla bitmez

Müezzin mahalli tahsis edilmiş
Namazın safları tahrif edilmiş
İslâmdan bi haber, kendisi bilmiş
Mikrofonsuz, gamete nefes yetmez!

Memur, mikrofonsuz tek cemâate
Namaz, yakışmıyor bu asâlete
Dinimi çevirdiler ucûbete
Yanmayan ocağın dumanı tütmez.

Sinendeki ihsana gel Müslüman
İhlâs kuşan İSLÂM’da kal Müslüman
Sadrında yazılı hazreti Kûr’ân
Kûr’ân-a inanan, önünde yatmaz

Kayaya dedik ki: Salih’e (a.s) deve
Ver de, faydalansınlar seve seve
Mûsâ’ya da dedik; kestir bir düve
Sapıtan, Rahman’ın ipini tutmaz

Bin yıldır sönmeyen nar’ı söndüren
Kisra’yı sarayla hiçe döndüren
Balıktan bir damla kanı indiren
Kavak bitirince! hikmeti bitmez

Bir damla kan kavak ağacı oldu
Ondan, sivrisinek vücûda geldi
Taaa gidip nemrudu burnundan bildi
Girince beynine tokmak kâr etmez

Nemrut’un kendini biz kendisine
Tokmakla dövdürdük ölürcesine
Firavn’ı hıfz ettik kalırcasına
Laşedeki ibret kimlere yetmez?

Âşk’ı-nar, mecûsi beynine çökse
Nemrut, kartallarla havaya çıksa
“Belhûm adâll” harlı ateşte yaksa
Kendisini yakar, davâyı şetmez (1)

Böyle cilvelerle gönül eğledik
Ehli nura ehli narı söyledik
İki yol varedip, şu HAKK’tır dedik
İblise uyanlar sırrı fehmetmez

O Kelâm-ı İlâhi’dir, İSLÂMİ
İnananın silâhıdır, İSLÂMİ
Mü’minâtın felâhıdır, İSLÂMİ
Denizi yol eder geçer de batmaz

(1)Şetmez=Şey etmez=Yakmaz, yakamaz