Yavrum hayalini hep doğruya kur
Bugün olmasa da yarın bulursun
Yaşamak dediğin bir büyülü sır
Günaha çektiğin sur belli olsun
Ne kadar insafsız olsada dünya
Birgün susarda bütün kurşunlar
Gökyüzünde ebabiller konuşur
Tükenir mürekkebi sahte kalemin
Hakkı hak bilen diller konuşur
Alemi ateşe veren zanlılar
Bir gün Filistin’e bir gemi kalkar
Yürür dalgaları parçalayarak
Dumanı dünyanın kalbini yakar
Gideriz güneşe el sallayarak
Doğar yeni dünya bebek kokulu
Aşkının nar'ında yanıp yakılan
Işığında sözde pervaneyim ben
Çok oldu benliğim benden gideli
Benden uzaklarda divaneyim ben
Kaydım düşülmüştür topraklarımdan
Öyle bir yerdeyim ki tarif etmek mümkünsüz
İçimdeki her sesi sayha dır sanıyorum
Kalbimde dipsiz kuyu,büyür benden habersiz
Kızıl kıyametlere ha düştüm düşüyorum
Toprağım kan gölüdür çarelerim asılsız
Sen yitik zamanların
Sen yanan rüyaların
Sen mahzun diyarların
Mazlum çocuğusun
Ah yüreğinde ne düşler vardır
Sorarlarsa:Yalan diyelim, yoktu diyelim
Duymadık diyelim, görmedik diyelim
Satalım tüm varlığı katran günlere
Biz buralara hiç gelmedik diyelim
Kandıralım cümlesini gör inanırlar
Yanımda duran ölüm biliyor
Lakin ben bilmiyorum son ne zamandır
Akıp gidiyor ömür vakit bitiyor
Son nefesi vereceğim an ne zamandır
Bin iniş bin çıkış hayatta adem
Şahsiyet odurki kör kuyularda
Umudu zirvede tutabilmektir
İnsanlık dünyaya ateş ekerken
Bir damla su olup düşebilmektir
Yakarken göğsünü garip bir acı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!