Ramazan usta Şiiri - Muhlis Şutanrıkulu

saçlarınada aklar gözlerine duman
ihtiyarlık geldi cana halin yaman
siğaranın içinda tütün diye saman
koymuşlar içersin ramazan usta

buğdaylar oldu başaklar artık sarı
necmetinde kırmıştı orhanın farı
aşağıdan aldırırsın gelen cuvaları
dizlerinde hal kalmamış ramazan usta

git köye yerleş tarlaya ek ekin
buralar tehlikeli oralarsa tekin
siğara ortak olmasın neco çekin
tek başına içersin siğarayı ramazan usta

yine kirlenmiş aşcının meşhur hırkası
yemeğin tuzu yok az olmuş salcası
ne oldu dıyor ayhan işlerin arkası
açamadınmı sen ramazan usta

yaratan allah kuluna verirmiş rızkı
bu işlerde var çeşit çeşit baskı
sende kesiyorsun etiketle askı
uzun kısa kesme ramazan usta

usta iken ipleri bilem ipe dizerdin
giyinip kuşanıp pavyonları gezerdin
denizi bırak derede bilem yüzerdin
şimdi ayaklarını ıslatıyorsun ramazan usta

yüreğinde olsada derdin senin yaran
masada olsun yeterki çayınla siğaran
varsın olmasın cebinde senin paran
yürüyerek gelirsin ramazan usta

yine çinlenmiş köpoğlu deli ersin
pilavı bilem düzeltip sen yersin
ayhanla halise yalvar bir adam vesin
tasnifci kralı odun ramazan usta

yılbaşında zenğinler alır evine çam
aşcıda ne dert var nede gam
yıllar geçti yaşlandık be anam
nefesi eksozdan alıyon ramazan usta

gül aldım sevdiğime ben demet demet
pohca aldır bakkala gidiyor bak samet
yardımcın ersinle yiğitler yiğidi namert
açarsın işleri onlarla ramazan usta