Yorganın engebelerini andırırdı Hava'nın alnı
Muhakkak beni düşünürdü o zamanlarda
Hafıza diyordu kitap, 'bir bahçedir'
Yorganı kaldırdığımda bir bahçeyle karşılaşırdım, içi
çeşit çeşit meyva ağaçlarıyla dolu.
Onca meyvaya rağmen,
Her seferinde eksik kalan bir şeyler var yanlış anlaşılan...
Bu mu senin konuşuruz dediğin, Tanrı aşkına sus Cebrail ben dinlemem!
Bana bunlarla gelme ben anlamam!
Şu seni bıraktığım anda, ah sefil yalancılık, ne olursa olsun mim koy şuna; ölene dek sürecek ayrılığımıza
Ben bir gün bile dayanamam!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!