Adıyaman Üniversitesi Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık bölümünde okuyor. 3 çocuklu bir ailenin ortancası. Kendini bildi bileli kendini bulmak için şiir yazıyor.
Ölüm ve yaşam arasında
Ruhum içre ışık yakar gülüşün...
Varmaz sularıma bir ceylan
Ürkek ve titiz...
Kalkıp dağa koşar yüreğim
Duyarsa bir avcının ayak seslerini...
Bir akşamüstü bulsam diyorum seni
Sensiz, bu dünyanın sırtında
Yoruldum devinmekten...
Acıya durdu kalbim
Hanidir uzağım sevinmekten...
Bir seyyahım, yoktur menzilim
Gezer dururum ilden ile.
Niyetim etmek değildir
Padişahı tahtından...
Heyhat, etme bulma dünyasıdır!
Var mıdır ki haberi
Sırdaşımdır, iyi belleyin.
Bu dar sokakların dostane duvarları...
Bu duvarlarda buldum
Ellerini muştulayan eşsiz duaları...
***
Bugün cumartesi.
Bir aydınlanma günü bugün.
Yeniden dönüp bahara
Zevkine varma günü kainatın.
Bir "nisan cumartesisi" bu.
Buram buram yarınlar...
Kimden sevgi istesem
Gider tutar akıl verir.
Kendinde yokken vermek
Herhalde ki cömertliktir.
Canım hele bu zamanda
Nasıl gitsem, nereye?
Ateşsiz yanmış tutuşmuşum.
Yıllar var ki yorgun düşmüş,
Gidişin hala taze, şu zavallı sinemize ağırdır bu yük,
Bu çekilmez hasretin, bana en ölümcül dert mi oldu Başkanım...
Bizim burda kırıktır gönlümüz, boynumuz bükük
Dağda üç beş çakal, yokluğunda kurt mu oldu Başkanım...
Kalbinde sevgime yokmuş senin hiç yerin,
Dünyaları taşıyan o kalp değil miydi?
Her biri bir hançer, bıçak gibi sözlerin,
Kem sözleri boşayan o kalp değil miydi?
Güzelim gözlerini sevdama kör ettin,




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!