Ramazan şehri Şiiri - Mustafa Yaralı

Şimşekler misali, yıldırım gibi,
Gönül semasında, çakar ramazan.
Takva deryasının, derindir dibi,
Müminlere onur, vakar ramazan,

Günah sevap, damarları dağlanır,
Nefisler mutmain, şeytan bağlanır,
Ölmeden ölmenin, sırrı sağlanır,
Ebed yaftasını, takar ramazan.

Fiiller aslına, esmalar denir,
Rahmetin ardından, mağfiret gelir,
Oruç her sıfatı, Allah’a verir,
Bütün benlikleri, yakar ramazan.

Bu bir ömür ayı, fenafillâhtır,
La ile inkârdır, ikrar illah’tır,
Baki olan tek şey, yalnız Allah’tır,
Fenadan bekaya, bakar ramazan

Batıl zail olur, Hak gelir bu dem,
Şaha kalkan ruhlar, tanır mı ki? Gem
Kadir gecesini, kim ederse cem,
Taklit putlarını, yıkar ramazan.

Halis niyetlerle, verilen karar,
Ruhlara bayramdır, nefise zarar,
Musa’nın asası denizler yarar,
Firavun olanı, sıkar ramazan.

Sonu cehennemden kurtulma ayı,
Kulların bu demde, yokluktur payı,
Kur-an örnekliyor, burada yayı,
Yerden göğe doğru, akar ramazan.

Yaralıya, haram olur helaller,
Var’da yok olandan, kalkar veballer,
İlla müminlerin, işi bu haller,
Varlığı mezara, kakar ramazan.

20.07.2012…Mustafa Yaralı