Ramazan Özkan Şiirleri - Şair Ramazan Özkan

Sevdiğim seni görmeyeli
Aylar geçti; yıllar oldu
Hasret ateşin kapımı çalmaz oldu.
Senin için aldıgım güller hep elimde soldu.

Umutlar bitti; hayaller yetmez oldu.

Yine geldi geçti gözümün önünden
Eriyip giden lise yılları
Şimdi anımsar gibiyim o eski anıları
İçim yanar düşünürümde kimi zaman
Lise mi unutulmayan yoksa anılarımı

Ne ayaklarım yoruldu peşinde koşmaktan
Ne ellerim yoruldu seni arafta tutmaktan
Bir boş hayale bakmaktan
Yoruldu güzel gözlerim yoruldu

Bir tebessüm edip kışımı yaza çevirmenden

Ben senin aşkınla yanarken
Her yerde seni ararken
Sensiz hayallere dalarken
Sen mavi gözlüm neredesin?

Şu an tek bir yer hayal ediyorum.

Son günlerde bir başka oldum ben
Ellerim titrer oldu durup dururken
Resimleri seçemez oldu gözlerim
Peltek peltek çıkmaya başladı sözlerim
İçimde bir his hep gidenleri özledim
Lüzumlu lüzumsuz çalar oldu Azrail kapımı

Bilir misin denizin ortasıda Suya hasret yaşamayı Ya yazın ortasında üşümeyi bilir misin? Ya soguk kış geceleri hasretinle yanmayı Bilir misin seni sevmenin ne demek oldugunu Pervane gibi geceleri evinin önünde döndüğümü Bilirmisin sana söylemek için ne sözler hazırladıgımı Ve seni görünce lal olup kaldıgımı Yoksa bilmez misin? Seni sevmenin bir zulüm Sensiz her saniyenin bir yıl oldugunu Yoksa bilmez misin seni sevmenin ne demek oldugunu Ya yeşil gözlerine esir oldugumu Ya siyah saçlarına inat gibi, Hasretinden saçlarıma aklar doldugunu Yoksa bilmez misin seni nasıl sevdigimi? Bilmiyorsan bil gülüm Karşıda konuşamıyorsam Saçlarıma genç yaşta aklar dolduysa Bil ki gülüm seni çok sevdiğimdendir.

Ne konarsın be serçe gülün dalına
Bilmezmisin ora bülbülün yeridir
Bakmayın dost böyle perişan halime
Bırakıpta giden nazlı yarin eseridir

Çok sevdi gönül yandı aşkıynan

Bir yelkenliyin şimdi açık denizlerde
Fırtınalar vurmuş kırık dökük
Ne yelkenim kaldı götürecek
Ne pusulam var yön bildirecek
Kutup yıldızı belki yönünü bulduracak
Ona da hava bulutlu gökyüzü görünmüyor.

Ben geldim be ay ışığı sende gelesin
Bak madem gelmez yâr gülmez yüzüme bari sen gülesin
Geldim be ay ışığı senin için için geldim bekletme beni
Ne yalan söyleyim sevdim sevdim yalansız sevdim riyasız
O o sevdimi ki beni gözleri gözleri yılan gözleri o gördümü ki beni
Onüç yıl oldu onu görmeyeli saçlarını okşayıp ellerini sevmeyeli

Ölüm ansızın kapımı çaldıgında
Tek korkum seni sevdigimi söyleyemeden gitmekti.
Artık korkum kalmadı.
Tek muradım seninle bir gün ölürcesine gülmek ti oda olmadı.