Pişmanım Allah'ım bağışla beni
Çaresiz sevipte inandı gönlüm
Kalbime haram etti sevgisini
Sonunu bilmeden kapıldı gönlüm
Çok sevdim yolumu aşkta kaybettim
Gözler bakan bir körmüş
Kalbimi ağlar örmüş
Duygularda ölürmüş
Kapıldım sensizliğe
Rüzgar misali estin
Daha gençti gözümüzde bebekti
Bizi öylece ansızın bırakıp gitti
Demek bu kadarmış onunda vakti
Dayanılmıyor ki kardaş acısına
Yokluğu parçalıyor içimizi
BU ÖMRÜMDE BAHARIMDIN
SEN HERŞEYİM YARINIMDIN
UMUT GİBİ HEP CANIMDIN
KAYBETTİĞİNE AĞLARSIN
SEVMEYİ SENLE ÖĞRENDİM
Söylenecek bir söz kalmadı bende
Yok oldu varlığım senin sayende
Yerle bir oldu ya zaten gururum
Kaybettim kendimi nasıl bulurum
Bir oyuncak gibi oynadın yine
KAYBETTİM ZAFERİMİ
Bir aşka yenik düştüm
Kaybettim zaferimi
Masumca boyun büktüm
Kaybettim kendimi
Derinden yandı bu yüreğim
Yok olup savruldu küllerim
Hani nerede o sevdiğim
Kaybolupta gitmişim ben
Düştüm bir aşkın çukuruna
Bu aşkın yolunda ben kaybolursam
Bilki sende çoktan yok olursun
Eğer yokluğunda harcanırsam
Dilerim kalbinle hep kaybolursun
Acılar kalacak o taş yüreğinde
Sen kendini bana bilerek sevdirdin
Elbise diyerek ayrılık giydirdin
Sevdanın önünde başımı eğdirdin
Son giyindiğin senin kefenin olsun
Dilerim gönlünde benim gibi yansın
KAYBETTİM KENDİMİ
Bir çınar gibiydi benim şu ömrüm
Kül ettim kendimi kendi elimle
Yıkıldı hayatla olan bu köprüm
Kaybettim kendimi kendi elimle
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!