İçimde şimdi bir burukluk
Kalbimde ise durgunluk
Boğazım düğümlenir durur
Gel de bitsin bu dargınlık
Seni üzmek değildi maksadım
Kırmızı bir gül düşle,
Tıpkı dudakların gibi.
Ve o an rüzgarın
Estiğini düşün ılık ılık.
Gül olmuş dudaklarından
Rüzgarla yayılan koku gibidir aşk.
En çok akşam olunca
Özlüyorum seni.
Yalnızlığın koynunda,
Karanlığın ürperten dehlizinde
Hep seni düşünüyorum
Sesin hep kulağımda çınlıyor
Hani kaybettiği oyuncağı bulur ya çocuklar
Hani yıldızları yakalarsın ya bazen
Hani tomurcuk gülleri koklarsın ya derinden
İşte, o kadar mutluyum senin yanında
Hani bir söz var ya dudaktan kalbe
Bir yalan kurşunuyla vurdun kalbimden
Unutmayı denedim gelmiyor elden
Soruyorum hep seni gelip geçenden
Şimdi tek teslim vurduğum telden
Ne bilsin eller, ne bilsin güller
Sıcak bir temmuz akşamıydı
Yürüyorduk sahil boyunda
Şiir yazarım bu güzelliklere
Seninle birlikte olunca dedim.
Gözümün içine öylece bakıp da
Usulca hadi yaz dedi dudakların
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!