aşkınla mecnun bir beni
aşkın kadehine değil katresine sor beni
diyarlardan öte mahşere çağır beni
bir çift göz bir gün olsun inandırmaz mı seni
reva mı ellerin kaçar benden
mavi güvercin söylüyordu O'nu
kuşluk vakti hep hatırlatıyor O'nu
bir ebabil gibi pencereleri vurarak
uyan uyan ölü diyerek
kimdi bu ölü her gece alem yapan
karanlıkta aydınlığı görmeyen
Şen gözlerin gönlümün hazanı,
Hasrete yenik düştü kalbin atışları,
Deryalarla çevrilmiş duygular,
İstila edilmiş yürekler,
Son, son olacak derken;
En başa dönüyor özlemler.
artık gözler yabancıysa
sözlere gerek var mı
artık hatıralar yürekte sancıysa
hatırlamaya gerek var mı
konya urfa arası
gönülde eller yarası
kalanın gözü yaşlı
gidenin gözü yaşlı
yokmuş bu işin aslı
yanmaya ne hacet aslı
hiç yabancı değil sesin
sanki seni tanıyor gibiyim
bu kadar tesadüf çok bence
sanki bir yerlerde çay içmiş gibiyim
hiç yabancı değil sesin
sanki geçmişimi hatırlar gibiyim
bu gelen bahar mıdır
sükutu hicran mıdır
açılan gonca gül
ağlayan sümbül müdür
endamın ceylan mıdır
Dünyada bir cefadır
Gözlerde ışıltı yok
Ve savrulan kumlar diyor ki
İnsanlarda hayat yok
Yıllardan bir sefadır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!