Fotoğraflarınla süslü odam
Gidişinin kaçıncı günü bilmiyorum
Kaç gün, kaç yıl, ne kadar oldu, sen gideli
Huzurum yok, sen yoksun ya, hayalinle boğuştum
Yüzüm asık şimdi, güllerim soldu ya hani
Gülümsemeyi unutma hiçbir zaman
Çünkü sana en yakışan gülmek daima
Sen Gülünce kuşlar tekrar hayat bulur gökyüzünde
Çiçekler açar bahar gelmiş gibi yüzümde
Bitmek bilmeyen bir düşsün sen yüreğimde
Gün doğmak üzere, kağıt ve kalemimle
Akmaz oldu zaman, geçmek bilmiyor vakit
Görmüyor gözüm, yalan dünyayı
Kendim gibi biliyorum, insanoğlunu
Dostlukta kardeşlikte ardım eski günleri
Bir mum gibiyim şimdi
Mutluluk içinde yanar ömrüm
Çevremi aydınlatırım gecenin karanlığında
Farkında olmadan, erir biterim
Ayrılık dayandıysa kapıma
İnadına sevmiş seni harap gönlüm
Lale sümbül menekşe çiçekleri gibi
Ellerin ellerinde sönmüş ömrüm
Tutuklu kalmış sende bir ömür gönlüm
Bin bir emek harcadım hayat yolunda
Dur durak bilmedim, merhametsiz dünyada
Yaslanacak bir omuz bulduysan eğer
Hayat işte o zaman güzel
Sil yak her şeyi geçmişe dair ne varsa
Derin bir nefes al, işte bu senin hayatın
Daima ileri bak çünkü gelecek senin ellerinde
Kulak verdim hayata
Güvercinin kırık kanadının ardından
Merhameti gördüm bir vakit
Kimseciklerin haberi olmadan yapılan iyilikleri
Kardeşliği yazan bir ecdat gördüm
Sabret, ey garip gönlüm
Uzak değildir yeşeren bahçeler
Bilirim sabredemez, duramazsın
Bir kuş sesinde hayat bulursun
Yüreğin sığmaz içine
Bakmaya kıyamadığım güzel
Saçlarında hayat bulur her şey
Zaman dursa akmasa yanında
Bir ömür kalsan daima yanımda
Hürdür ruhum senin yanında
Kaderimin çizdiği yolda yürüdüm
Bıkmadan yorulmadan umutsuzluğa düşmeden
Anladım sabır en büyük destekçi insana
Yaşam için en gerekle şey sabır..
Çok da şey öğrendim bu yolda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!