Geceler…
Gözü açık gidişlerin karanlık sayfaları
Gönül tayfalarının sığındığı limanda
Ölü balıkların
Diri bakışlarına üşüşen
Umut kırıntıları
Bir garip bencileyin düşmüş yollara
Yitiğini bilmeden aranıp durmuş
Neden sonra bir köprü ilişmiş ayaklarına
Geçinceye kadar geçmiş adamlığından
Sonra? ..
Körü bitmiş, yol bitmiş
Adından ibaret kalmadı sevdam
Gönlümün ağırlığınca ağırlandın dualarımda
İstemenin sınırsız olduğu yerden diledim seni
Lütfuyla süsledim acziyetimi
Sığındım O’na,
Yöneldim sana,
Sana seslenişimle başladı yalnızlığım
Zamanı tırmaladım adım hiç oldu
Ardı arkası kesilmedi ölümlerimin
Her göz açışımda
Her sana kaçışımda
Başka bir cellâdın kollarında buldum beni
Hayra cürmüm var idi
Kar düşmeden eridi
Meyva dalda çürüdü
“Hayır” diyemedin mi?
”Hayır” dileyerek hak
Meskeni oldunuz acılarımın
Karamsarlık diz boyu ruhuma çöktü
Sabrı tükendi limanlarımın
Taş kesildim sayenizde
Başım göğe erdi günahlarımla
İsyan ettim, lanet ettim, kahrettim.
Bu akşam,
Her akşam,
Hep akşamdır İlahi! Yaşadığım saatler
Böylece
Karanlığın başköşesinde uyuşup kalmışım
Ümit burcunda lütfunla yaşama uyanınca
Bizim mezarlığa uğramaz yolun
Sizinkiler gibi süslü değildir
İçinde yatar zenginliği
Yas da tutmazlar
Geride kalanlar, bırakılanlar için
Mirasları Allah’ın günü taksim edilir kendilerine
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!