Ramazan Hocam Günaydın Şiiri - Ali Özdoğan

I
bir nehir gibi akıyor ovanın ortasından trenler
çocukların bakışlarını taşıyor
çiçeklerini birazdan açacak
kiraz ağaçlarına

her sabah aynı yerden
ayrı bir konuya konuyor kuşlar
bir armut ağacının yalnızlığından
besleniyorlar nedense

nedense neden bahsetsek
şundan bundan
kağıttan ve mukavvadan
bir deniz çıkıveriyor karşımıza

II
ve ben yeniden şair olmaya
karar verdiğimde
mezar taşlarına
bir kayıp ilanı gibi
yazıldı ismim

kağıt ve kalem arasında
belki bir oyundu
göstermelik bir şiirdi
trenlerden ve ağaçlardan söz etmem
belki bir yanılsamaydı
kavakların bulutlara saplanışı
bir nehir gibi kirlenerek
her yağmurda yaptığım taşkınlıklar
kağıt ve kalem arasında
gizli bir sözleşmeydi belki

günaydın
bu plastikten günler
tükendi sonunda
çayınız soğudu
¬¬günaydın ramazan hocam

M. Ali Özdoğan