geceler nalan, ay ve yagmur sakin
ve de bozamiyorlar karanligi ve sessizligi
düsünceler bulanik, duygular hazin
sabah getirmiyor giden sevgiliyi
kelimeler anlatmaya aciz kaliyor
gidiyorum yollarda sarhos ve dalgin
aklimda sen varsin gözümde hayalin
her adimda artar içimdeki yangin
sormaz kimseler nedir senin bu halin
gidiyorum veda etmeden kimseye
gönül dalından kopan bir yaprak
sevgili uyıldızdan daha parlak
görünürmüş aşığın gözüne
rüzgar götürür estiği yöne
dağları yıktırırmış ferhata
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!