Allahım... Ne güzel şey onu düşünmek
Karşım simsiyah tehditkar bakışlarla
dursa da güzel
Kulaklarımda hala buz gibi
Ne sen ne bir başkasıyla olmaz diye esen
sesi olsa da
Kara bulutlar kaplamış gökyüzünü
Toprak kokusu her yeri saracak
Ve sen, beynimin çatlaklarından filizlenecek
Yeniden hayat bulan bir ruh ışıltısıyla
Tam orta yerimde, volkan gibi patlayacaksın
Ağlamak.
Ağlamak denen şey
Bir çocuğun iç çekişleriyle birleşirse
Dayansın yüreğin dayanabilirse
Karşısında dur da biraz
Bak nasıl düğümlenir ümüğün
Senden sonra, seni hiç unutmadım
Belki unutmuşumdur
Ama unutmuşsam bile,
Unuttuğumu unuttuğum belli
Unuttum bugün seni
Sildim hayatımın defterinden,
Kopardım senin olduğun yaprakları
Ve o yaprakları üzerine bıraktığım,
Bir nehrin akışına
Ters yürüyorum şimdi
Bir yıl aradan sonra
Çimler üzerinde oturur buldum seni
Erkeklerinin kulaklarını çekiyor kızlar
Bakışlarını koparabilmek için senden
Gözlerindeki buğuluğun ardında
İlk damlayı bekliyor seller
İşte dönüyorum senin şehrine
Yol aynı yol
Nice kez geçmişliğim var
Ve dağlar aynı dağlar
Vadide bir nehir, yine o nehir
ADINI YAZMAYA KORKUYORUM ARTIK
Adını yazmaya korkuyorum artık
Okuduğum kitaplara, gazete köşelerine
Bir otobüs biletinin arkasına
İmza çalışması yapar gibi
Kar lapa lapa yağarken
‘’ Hava soğuk değil ‘’ diye bağırıp anneme
Üzerime hiçbir şey almadan
Sokak lambasına koştuğum günler
Aklıma çok uzak
Gönlüme çok yakınlar
Allah ım.. Ne güzel şey onu düşünmek
İhtimal aşkını hissetmek
Bir kere daha görebilecek olmak
Ne güzel
Acaba koşarak mı yaklaşmalı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!