Bir nehir ki dolu dizgin akan
Bir süvari edasıyla akın akın
Karşı geleceğini sanma sakın
Dönüşü yok artık geçti zaman
Hem ilaç olur hem de zehir
Kalbimde yine sular durulmuyor
Dermanı olmayan bir hastalık bu
Zihnim yoruldu kalbim yorulmuyor
Kalbim,suyuna hasret bir balık bu
Kalbim çırpınıp duruyor çaresizce
Korkuyorum bir çocuğun edasıyla
Gideceksin benden diye korkuyorum
Korkuyorum bu garip yüreğimin yasıyla
Ahım çıkar senden diye korkuyorum.
Kimse bakmaz sana ben gibi
İşte edildi içimi yakan son sözler
Vazgeçişimin şahidi olsun bu şiir
Sel gibi yaşlarla bezenir nice yüzler
Belki hissetse kalbimdeki acıyı kim bilir
Ölümden beteri de varmış bilmezdim
Ben yalnızlar ülkesinin sadık neferi
Yılmaz bir sadakatle bağlı vazifesine
Bir nefer ki zafere varmaz hiç bir seferi
Yeri yok, karışamaz kalabalıklar taifesine
Çok savaşlar verdi, sonunda hep yenik
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!