Mihrimah Cami'nin avlusunda
Kaldım bir ezanın nidasında
Aşk ilinde aşkın dilinde,
Can yükledim seher yerinde
Elif ile doğrulurken yıllanmış çınarlar ,
Gecenin ortasında yüzün parlarken gözlerimde
Aniden karanlığa çalardı yıldızlar
O güzel çehreni görmeyen sanatkar
Bilmez ki dünyaya kör gelir gider.
Ay kırılgandı ,gözlerine gülümserdi renkler
Gözlerinin fezasından
Aldığım yaralı mısralarımı
Avuçlayıp öpsem susamış dudaklarımla
Rüzgarların ulaklarıyla sana yollasam
Nasıl ulaşacağımı bilemiyorum
Artık Kalbimin susuzluğunu gidermiyor
Göz perdemde biriken düğümler
Soruyorum ey yorgun gözler
Nedir aradığınız o kayıp bakışlarda?
Işıyan kalbine takıldı yüreğim o akşam
Ruhuma damla damla akan gözlerin
Bana kim olduğumu hatırlatan kirpiklerin
Şerha, şerha yardı gönlümü o akşam.
Gözlerin , hecesi olmayan bir kelimeydi
Bir kuşluk vaktinde
Yedi guzel tepesinde istanbulun
Zaman bir gergef işlenirken
rüzgar bütün serinliğiyle eserken
Kapladı her yerimi sessizlik dikenleri
Yalnızlığın içerisinde yalnızlıkla yürüyorum yolları.
Heybemde söylenmemiş sözlerin ateşiyle,
Usul usul ve ağır adımlarla..
Her adımın inlediği acılarla yürüyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!