Boğazına kadar batmak var ya aşka
Toprağın sinesini yırtan filiz misali
Yada anlamsız bir sedanın
Geceyi orta yerinden yırtmasi gibi
Hiç uykunu böler mi?
Gecenin esrarlı derin çığlığı
Kimi sevgiden yoksun
Sevgiye mahrum
Yoksuldur ruhu
Kimi sevgiye tok
Sevgiden bogulur ruhu
Ne anlamsız ve ne boş bir kovalamaca
ağlar gökyüzüm bu güne inat.
sensizliğin iniltisi ile doğar günes.
yıkılır bedenim.
bulurum kendimi olmadık yerlerde,
kalkmak ne zor tek başına.
bıralmaz ki beni
Ne güç
seni sensiz yaşamak
Güneşi tek başına resmetmek
Ve dolunayı kızıllığında yapa yanlız
yasamak
Ve ne acıdır
Öfke bir sansar gibi pusla siner
benliğe
Bir bahar esintisi deysede tenime
Volkan olmuş ruhum
Rüzgarla karışır
Nefes vermeler yanardağ misali
matem sarmış gecenin
karanlığını
ve kaçar küçük narin
bedenim
bir günlük ömrümde
ay ışığında geçen zamanı kovalarım
Bir sonbahar kıpırtısi
Yaşamın son anlarında son bir
nefes
Son bir haykırış
Yüzüme vuran son bir yağmur
damlası yumuşaklığı
Korkumu çeker seni eksenine,
ilgimi
Kızıl saçlı küçük kız
Eşitsizliklerle büyümek mi gücüne
giden
Yoksa sek sek oynayamamak mı tek tasan
Anadoluda ki alperen de benim
Doğudaki reşoda ben
Paris teki mösyö Fransuva da benim
Somalide adı konulmamıs yetimde ben
Bazen siyahım bazen beyaz
Bu hayatta bir renk cümbüşüyüm
Ruhsuz betonlara yarenlik eden bir kimsesizim
Gökyüzünde parıldayan milyarlarca
ışıktan biride benim
Bazen onurluyum
Bazense onursuz
ölçüt her neyse
Toprak altındada var olurum
Toprak üstündede
Bazen gülün dikeniyim
Bazen gülüm
kendisi
Açlıkta gördüm varlıkta
Taşı kaynatıp suyunuda içtim
Beğenmeyip nice yemekleri ziyanda ettim
Yaşamadan da öldüm
Yaşayarakta
Çokta güldüm
Hiçte
Siyah ta olabir tenim
Beyazda
Açta olabilirim tokta
Yetim de olabilirim öksüzde
Ama tek bir gerçek var
Hayatın her karesini paylaştığın
kardeşin yine de benim...
Çok merakta etmeyeceksin yarınini
Soludugun havayi doyasıya
çekeceksin
Sindire sindire
Ağır ağır geçmeli zaman
Kol saatinin her snsini durduramayacaksan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!