1972--Osmaniye -Finike
her yıl bir ay misafir
huzur verdi solmuş kimselere
giderken kalpler ne kadar hazin
diller acı terennümde
Gitti Ne hüsran ki geleceği beklemekle
iki cihan elçisini bekler gibi
beklemek ne kadar meşakkat
bir güneş altında beklemek
bir çınar altında beklemek
eş değer mizan nerede
farketmez yeter ki Gel
şevval belki bir teselli
altı gün...hadiste eşit gün
benzemez sana,benzemez asla
muhabbet- teravih atmosferi
hiç biter mi! ezber dilimizde
gidişine ağladık,bizi bekletme
Vahdet Mehmet Güneş
Kayıt Tarihi : 30.8.2011 23:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!