Ramazan Bayrami Şiiri - Nurgül Yenigün

Eski günler gelir aklima
Ramazan Bayramina hazirlanmamiz
Annecegimiz bize sirin sirin elbiseler alirdi
Evin ici sekerler, tatlilar, baklavalarla dolardi
Sabahin erkeninden uyanirdik
Heycanla hazirliklarimiza baslardik
Güzel güzel giyner, hazirlanirdik
Sonra annemizle birlikte
Babamizin camiiden dönmesini beklerdik
Camiiden dönünce bütün evlatlari
Siralanir mis kokan ellerini öperdik
sonrada hepimize bayram harcligi verirdi
Babacigimiz her Bayram annecegimize
Bir kirmizi gül hediye ederdi
sonrada yanaklarindan öperdi
Annecegimiz cok cekingen, cok utangancti
Hemen yanaklari kizarirdi
Yaaaa bu cocukluk bayramiydi
Annecegimiz sonsuz uykuya dalinca
Bayrami bile yasiyamadik
Bes bucuk senedir hasretim Bayrama
cocukluga, safliga, sorumsuzluga, annecegime....
Her sene Bayramlasmaya babamlara gideriz
Ama o eski Bayram sevincini heycanini alamayiz
Bizim bayramlarimizda böyle gecer
Yalniz kimsesiz ailesiz
Hele bu senedeki Bayram cok berbat gececek
Patronum Noel mis diye tatil vermeyecek
Kardesim Bayrami evdemi gecirecek?
Belki bir kac yerlere ugrar?
bayramlarini kutlar
Yüce Rabbim, elbet birgün bizede yine Bayramin kapisini acar

yil 2000