Ramazan ayının düşündürdükleri

RAMAZAN AYININ DÜŞÜNDÜRDÜKLERİ
Şu ramazan gününde;
Bazılarının sofrası bizim soframıza benzemez
Dalıp gideriz tabaklarımızın İçinde memleketimizi görürüz
Her oturduğumuz sofrada birden fazla aç çocuklar oturur karşımızda,
Islanmış çadırlarda kışta, kıyamette yalınayak gezen çocuklar gelir gözlerimizin önüne.
İçimize bir ürperti, üşüme düşer, titreriz sofra başında
Bir anne bulaşıklarını yıkar çadırının yanı başında
Başka bir anne çadırının altına yağmur suyu girmesin diye
Kürek elinde çığır açar çadırının etrafına,
Gözyaşı döker başka bir anne; çocukları kalmış göçük altında, sel olmuş akıyor gözyaşı
Bir kor gibi düşer yüreğimize yakarda yakar, buğulanır gözlerimiz
İştahım iyice kesilir.
O çekilen acılar gözlerimizin önüne geldikçe yutkunuruz, yutkunur
Geçmez boğazımızdan.
Zehir olur en sevdiğimiz yemekler insanlarımıza
Bizim soframız sizin sofranıza benzemez
Siz yeni çıkan elektrikli arabaları (TOGG) başına üşüşüp
Paylaşırsınız, ya da son model arabalara binersiniz, sonra Anadolu yollarına düşersiniz
İnsanlarımızın ayakları yalınken bir fiyaka ile milyonluk arabalarla
Deprem çadırlarını gezersiniz, onlar çamur çatlakta yaşar, çadırı akar
Hiç düşünmeden bir poz içinde selam verip geçip gidersiniz
Biz yaya düşeriz yollara, çok olsa ucuz alış veriş maketleri gezeriz
Evi depremde yıkılmış yağmurlarda su alan çadırcılardan birileri vardır yanımızda.
Dert ortağıdır hiç bir şey yapmasak acılarını paylaşırız
Günlerimiz, akşamlarımız eksik yaşamdır.
Depremzedelerden, depremlerdeki çocukların yaşantılarından utanırız..
Alamadıklarımızı erteleriz, bu ay olmasa ertesi ay deyip erteleriz öbür aya...
HALİL AYDIN (Sizden biri)