Kardan adam gibiydim,
Sevimliydim ilk başta,
Rüzgar vurdu bozuldum,
Eriyorum güneşte.
Kardan adam gibi ben,
Bir gönül gönüle aktığı zaman,
Yüreğin hızlıca çarptığı zaman,
Dillerin lal olup sustuğu zaman,
İşte ona aşk diyorlar be dostum.
Nefesin tutulup başın dönerse,
Bu gün yine 4 nisandır Başbuğ’um,
Seni öyle özledikki Başbuğ’um.
Günden güne belli olur yokluğun,
Seni öyle özledikki Başbuğ’um.
Ülkemizden kara bulut gitmiyor,
Var git gayri gurbet kuşu,
Git vatana selam söyle.
Buralarda oyalanma,
Git vatana selam söyle.
Selam söyle selam söyle,
Tut elimden, bak gözüme,
De ki seni sevmiyorum.
Açık açık vur yüzüme,
Sana gönül vermiyorum.
Gözlerin gözüme baksın,
Ellerin uzakta, elimi tutmaz,
Gözlerin uzakta, gözüme bakmaz.
Ne büyük çiledir çekilmez bitmez,
Ya bana gel, ya beni al, sen gayri.
Ya sen bana, ya ben sana gelince,
ORDA BİR KÖY VAR
Bakın gardaş neler oldu,
Hollanda’da bir köy vardı.
Ömer Kadan* onu buldu,
Buldu dünyaya duyurdu.
Hayat beni niye boğar?
Ben feleğe ne yaptım ki?
Beni dertten derde koyar,
Ben feleğe ne yaptım ki?
Gün verdi de görmedim mi?
Bir kağıt, birde kalem,
Kendimi yazacaktım.
Düşündüm istemeden,
Nasıl başlıyacaktım?
Kalem değdi kağıda,
İşim gücüm yok mu imiş,
Niye şiir yazarmışım?
Ben yazdıkca rahatlıyor,
Derdimi öyle anlatıyorum.
Kimi gün ağlıyorum şiirlerimle,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!