Ramazan Şiiri - İdris Çetin

Rahmetin kuşatmıştır, bütün ayı,
Sembolüktür, bu rakamlı sayı,
Rabbim! Sen isteseydin bir ayı değil;
Bin ayı bile tutardık, bu emri duyalı.
Sancılı girdik, senin tomurcuklu bahçene,
Biz rahat, diğer Müslümanlarsa mahzun;
Kan ağlıyor, gözleriyle dudakları arası,
Yitirdiği çocuğun bacağını arıyor anası,
Dahası da var dahası…
Azerbaycan kan ağlıyor, Cezayir de;
Sadece bu ikisi mi?
Hayır, Müslüman’ın olduğu her yerde:
Doğusunda, batısında, güneyinde, kuzeyinde;
Doğumunla kazandığın hakkı,
Sana bıraktırırlar beşikte…
Gerekirse seni öldürürler, rızk için kundakta.
Onlar için haktır, hakkı ortadan kaldırmak,
Bütün mazlumları bir çarkta döndürmek,
Sonra da kendi gücünle kendini öldürmek,
Planları yapılır, kapalı kapılar arkasında…
Hak, hukuk, adâlet, demokrasi kendilerine,
Müslümanlara, yasaklar beyannamesi.
Mazlumlar dosyası, mahkeme duvarlarında,
Sevmek zorundasın, sevmesen de yasaları.

Ramazan istemiyor, senden aç kalmanı,
Bilinçsiz ve amaçsız oruç tutmanı,
Kendini ve başkalarını kandırmanı,
Sonra da insanları kandırmanı…

Allah rızası, kalbinin derinliklerine düşmeli;
Sevgi tohumları bahçende yeşermeli,
Meyveleri boy boy olmalı,
Bu iklimde kendini tanımalı…

Akşam sofrası, çeşitli sulu boyası…
Yenmeden çöpe gidiyor, günlük sofrası.
Bir tarafında nefis putu, diğer tarafında kölelik;
Hak, adalet, hukuk yerine konmuş hilelik.

Dirilişe senden başlıyoruz, nefsimizi ezerek,
Mükâfatını yalnız senden umarak,
Önce senin rızan, sonra dirayet;
İslam’ı anlatacağız, bütün arzı gezerek.

Müşrik ve münafık da aç kalır utanmadan,
Makam mevki, nefsi midir buna zorlayan?
Aç kalmanla, tok olman arasında ne fark var?
Bir hayvan da aç kalıyor, avını bulana kadar.

Sen, sen değilsin artık,
Fırıldak gibi dönüyor beynin;
Katlediyorsun, önüne geçen Müslüman’ı.
Seni anladım, düşündükçe anlaşılmaz hengâmeni.
Çark ediyor, beynin zalimler dünyasında,
Soluğun çıktıkça, batıyorsun sus pus…
Yeter artık! Uyan oynanan senaryolar karşısında.
Buna Ramazan şahit oldu, tekerrürü tarihte,
Müslüman’ların mükâfatlarını alacaklarına,
Şahitlik edecektir adli ilahide…

9 Mart 1992
Konya