Ramak Kala Şiiri - Zümrüdü Anka

Yorgunluğun demindeyim.
Çaresizliğin zirvesinde.
Kimsesizliğin içinde.
Yaşamın ramağında.

Gitsem gidemeyen,
Kalsam kalamayan.

Yüreğinden firar eden bir mülteciyim şimdi.

Yanılgıların , iç savaşların, aldanışların zirvesinde.
Ne yana döneceğini bilmeyen.

Gitmesi gerekenlere tutulan yağmurun seliyim şimdi.

Gözlerimin önüne şimşekler düşüyor nicedir.
Yüreğim kavrulmuşta şerbetini bekliyor nicedir.
Nicedir ağlamaklı oluyor gözlerim.
Nicedir suya hasret yüreğim.

Telaşlıyım ,
Bir o kadar da ürkek.
Yaralıyım,
Bir o kadar da asi.
Deliyim,
Dumura uğramış gibi.

Ramak kaldı her ne var ise ! Taçlandırmaya seni.
Belki bir 46'lık raporunda buluşur adımız.
Belki bir intihar mektubunda kesişiriz.
Belki bir hiçliğin içinde oturup çay içeriz.
Belki de hiçbirsey olmamış gibi devam ederiz yolumuza.

Sıkıştığım bir eşik,
Açamadığım bir kapı var.

Dolandığım bir beyin,
Bulamadığım bir akıl.
Düşünüpte söyleyemediğim,
Gözümün önünden geçen hayallerin var.