Yüreğim sessizlik modunda kaldı
Saçlarımın akında kaldı gözyaşlarım
Gönül ram oldu gözyaşlarıma,tükendi adımlarım
Saçımda sakalımda siyahsız yaşarım
Ben sıyahı zifiri gecelerden tanırım
Çünkü düşmeme ramak kaldı uçurumun kenarındayım
Yüreğim sessizlik modunda kaldı
Ram olan gönlüme yandı
Gözyaşım eski bir heyecandı
Cana kandeğmeye an kaldı
Uçurumun kenarındayım düşmeme ramak kaldı.
Kayıt Tarihi : 3.4.2008 03:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Salman Cigdem](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/04/03/ramak-kaldi-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!