nilüferdim, ilk yaratılan çiçek.
açardım, zaman zaman öbek öbek.
bal alırken arılar, katre katre,
ramak kaldı,ulaşmak için menzile...
kurt ulumaları yankılanırken vadide.
dolunay olmuş ay, çevresinde bir hale.
gökyüzü çakıl taşı,olmusken yıldızhane,
ramak kaldı,ulaşmak için menzile...
çiğdem çiçek açmış,nergiz nadide.
mor menekşe,sümbül rüküde.
secde ederken ters lale kendince,
ramak kaldı,ulaşmak için menzile...
sarı sıcak,çalmaya başlarken ıslığı,
aldı sazı eline, ağustos böceği.
yaz bırakırken doğayı ayaz dehlize,
ramak kaldı,ulaşmak için menzile...
vazgeç gönül, bahar senin neyine.
kış varken gelir mi ki, ömür tavına.
avcı doğrultmuşken tüfeği avına,
ramak kaldı, ulaşmak için menzile...
Kayıt Tarihi : 23.3.2014 09:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kış varken gelir mi ki, ömür tavına.
avcı doğrultmuşken tüfeği avına,
ramak kaldı, ulaşmak için menziline...
Gecenin en güzel şiirlerinden... Çoğu zaman menzile ulaşamadan, gün biter, gece olur; yazık! 10 puan +ant. Bu gördüğüm en son düştü!
TÜM YORUMLAR (2)