Ramak Kala Şiiri - Başak Tarım

Zorlama bir günün sonrasıydı gece,
Düşündü kadın.
Düşündükçe etinin suları çekildi,
Bu baharda yağmur gelmeyecekti…
Romatizmalarım olsaydı da,
Azsalardı dedi içinden,
Sular seller götürseydi şuracıkları,
Her yer toprak koksaydı…
Bütün otomobiller yok olsaydı dedi sonra…
Toprağa elcağızımla bir domates fidesi dikseydim,
Verandam da çiçekli saksılarda çiçek büyütseydim dedi.
Emekliliğe kaç vardı sahi?
Üşendi sayamadı günleri...
Nasıl olsa göremeyeceğim o günleri.
Bari bir ağacım olsaydıda dalında elma olsaydı diye geçirdi içinden,
O elmayı yeseydim, yedirseydim dedi sonra…
İyi de Adem yoktu ortalarda o neredeydi?
Adem’e kaç vardı sahi?
Üşendi yine saymadı günleri…
Bir kere cennetten kovulmuştu,
Daha kaç kere kovulacaktı ki?
Ne emekli olabilecekti,
Ne ağaç,
Ne toprak,
Ne Adem,
Ne aşk…
Ben en iyisi işime gideyim,
Işıkları kapatayım,
Zıbarıp yatayım dedi…
Ölüme kaç gün vardı sahi?
07/04/2014