Çiçek açmış ve ıslak vurmuş yüzüne
Sevişmeye ramak kala aşk.
İnsan insanca bakarken
Bu güvensizliği boşlamak
Zihinsiz kalıp zekâsız bırakmak ruhu
Beden boşta…
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta