Ram Adam 2 Şiiri - Hızır Azaklı

-ram adam 2

Eeeyt!
yettiniz be!
yetti be!
tüketti gücünü
on beş telli sıcak sigortam.
çat-
layacak.
atıyor yayım
anlatayım:
uzaktan geliyorum.
tutup rüzgârları yelesinden,
beyaz köpüklü bulutları
önüne kataraktan,
bir coşkunun süvarisi,
bir coşkunun isyanı,
son mesajıyla
halktan geliyorum …
şefkati
ve erdemi
ve adaleti
kucaklayaraktan geliyorum.

yorum
yapmıyorum
“sayılar tohumlarıdır umudumuzun avucunda
10 yıl 54 milyon ölü
49 milyon sakat
ölülerle sakatların memleketi, ”
ölü ve sakat bırakanlara
sadakat göstermeni,
seni
ve de çürümeni
ibretle izliyor, ve anlamaya çalışıyorum.
bir zavallı vesilesin,
kim bilir? belki de tam yerindesin,
Sen ki,
evrenin bileşkesi
mini evren;
evrensel manifestoyu
bilen
ve en iyi yorumlayabilendin…
bileydin
halifeydin...
“Çoktan aldık haberi,
bir kâse yoğurda bir kara fare gibi,
düştüğün günden beri...”
çıkarını,
çıkarın için
arını
yarınlarını
satarak
karını
ve de çocuklarını önüne katarak
tükendin…
sen,
şimdi,
çağdaş geçinen
beynini yiyen,
efendisinin ipinde
zinde
yürüyen adam:
çöken, çürüyen adam,
ram adam!
bilesin ki,
bil ki;
bilmeyenler de bilsin ki,
“- ve asra yemin olsun ki: ”
Baş Uşşak
olmak için bile
sıranın gerisinin de gerisindesin.