1
Rakısız zamanlardı
Şehir yasakla/n/mıştı
Yüzümüzü nereye dönsek;
Dönüşe kapanmıştı
Dönüşe
Dövüşe
İnsanlığımızdan kaçtık
Kendimize limandık
Başka limanlara inanmadık
Masamıza yalnızlığımızı koyduk
Yanımıza yalnızlığımızı aldık
Kadehimize yalnızlığımızı koyduk
Kadeh kaldırdık yalnızlığımıza…
Oysa imbikten süzülmeliydi dostluklar
Adımız zındığa çıksa da
Daha kırılacak kadehler var…
2
Doldur kadehi saki
İçine ister beni at,ister kendini
Elimin ayası kaşınıyor
Ayarı yok yine aklımın
Birbirine karışan frekansların cızırtısındayım
Doldur kadehi saki
İçelim uzlaşalım
Sen ayık kal
Ben bir şiir bırakırım masaya
Sonra kaçarım
Kayıt Tarihi : 29.3.2013 18:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!