O mavi renkli belediye otobüsüne bindiğin zaman;
Arkandan sigara yakardım,
Hep yanına kimsenin binmediğini ümit ederek...
Şoförün çirkin olmasını dilerdim,
İneceğin durağın ise apaydınlık…
Eve kadar yürüyeceğin mesafe de kısa olmalıydı.
Ve balkonda seni gözleyen iki göz…
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta