Kim doldurdu rüzgarın kadehine rakıyı
Estikçe dönüyor başım
Anason kokulu çocukluk hatıralarım geliyor aklıma
Babamın akşam sofrası
Aldığım ilk yudum
O acı...
O acı şimdi
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Aslında ben içki sevmiyorum
Beğenmiyorum
Rengi, kokusu, tadı
Hoşuma gitmiyor
Ne zaman masamda uzun süre kalsa
O gecem iyi bitmiyor
Aslında ben, içki sevmiyorum
Güvenmiyorum
40 yıllık tecrübeme
Hala bilmiyorum
Ölçümü, dozumu, ayarımı
Sürekli etkiliyor kararımı
Aslında ben içki sevmiyorum
Korkuyorum
Esiri olmaktan
Karanlıklarında kaybolmaktan
Aslında ben içki sevmiyorum
Benim asıl sevdiğim
Canımın istediği
içkinin getirdiği
Koyu bir sohbet
Derinden muhabbet
Erol Atmaca
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta