Adını
göremediğinde,
hani var da yok ya,
emojisini,
ya da yaptığı yorumu,
göremediğin...
Tanımadığın huyu,
görmediğin yüzü,
duymadığın sesiyle
ve
yokluğunda
varlığını duyumsadığın.
Nasıl bir Mecnun,
nasıl bir Ferhat’tır ki,
‘yoksun’luğuna sevdalı,
gelmemecesine
ve de
asla görmemecesine.
Rakamların
sayılanı tutmadığında,
birlikteliğin varsıllığıyla
huzura ermek...
Tekrar tekrar saymak,
ve
tekrar tekrar beraber olmak
yokluğunda...
09 Ekim 2020 İstanbul
Kayıt Tarihi : 22.11.2020 16:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!