* raialar / Maradakay

önceki gece
duvarlarına tırmanıyordu yolum
peşimde kaderimi kıskacında taşıyordu akrebin
ensemdeydi kireç buharı nefesi
bedenimde yanıyordu tuğlalar

Ah Maradakay’ın Kızı
acı yapışsa da valize
zarfa kapatıyorum dudağımı
bir toplu iğne tutmağındadır dilim
bir sokak uzunluğunda sessizlik bırakarak peşimde
geri dönmez yolculuğumu uğurlayacak şehrim

üç şehir tabelasında
kaderimin rakımlarını karşılayacaksın
üç şehir biletinde uzayan yolum
dördüncü son molada biri boş iki koltukta bırakacağım kendimi sana

Maradakay
senden bana kar kalan şeyleri taşıyacak yollar
sana istikamet gözlerimi
tek ikametin olan yüreğimi karşılayacaksın