* raialar / Bam Anlamlar Başkadır Aşkta

besin zincirine nasıl kap kacak kovanlar lazımsa…
lazımsın sen sevgimin cilt hane kütük sayfalarının arasına,
seni sevmenin etaplarında koştuğuma lazımsın.
nasırın hammaddesindeki yorgunluğu arttıran uzayışlar
hep bir son durakta başlatır sana olan erişemezliğimi,
öte tarafı kapalı tünellere ışığının lokavt edilişinedir hüzün,
her tarafı gece karanlığı doldurduğunda da lazımsın.
kamer yuvarlağı gözler çıkmalı gökyüzüne, boyutlanmalı ışığın düzlemlerde
yüreğimin törelerinde ki göz göze lazımlığın böyledir işte…

sensiz aşk, koğuşları ayartılmış bir saldırı üssüdür erzakları yakılan,
aç perişan mevzilerinden kaç,
sevgimin menzilinde kal tutsak kılsın seni gönlümün petekleri.
aşk incirisin avuçlarımda dokunamadığım,
göz yaşları hariç kurutamadığım açlığımsın.
çocukluğumun ince kılıfından çıkardığım dikensin,
gül dalından bal arısı uçuşu gelmelisin boşalarak tartıma.
yoksun kalamayacağımı biliyorsun ekmeğinden aşından tatlım, diyabet dilde sevdiğim
sade su kuraklığım yutaklarımda patlar özlediğimde seni
şelale akıntısısın kalbime, hacmi azsa artıran
lüzumdan damarlarıma zincirli bağlısın.

aşk tek katlı asansörün inişinde azıtıp, senin gülüşünle sevişti benimle.
bir marangozun rendesi yonttu lazımları küp kare şekilleri harfleri, bir lahitten
sandığa doldurulan her kimse yalnızdır, kendisinin bildiği kendisiyse, yer rıhtımsa
senin sandığın vapur yoktu, gemiydi hüzün belki ölüm bandıralı aldı adandan
senin yoksunluğunun uzattığı sarhoşluğu ayıltmadan,
sensizliğinden bensizliğimi kurtarmak yarışını kazanmak kulvarlarında
son etaptaki varışa doğru

raialar