Bunca yıldır dostuz.
Bir hiç uğruna,
Dargınız.
Göz açıp kapayana kadar,
Tez geçen,
Hovarda rengi vardı,
Umutlarında.
Pembe pembe.
Buram buram kokulu
Zıpçık çiçeği,
Misali.
Seni hep camda görürdüm
Akşam üstleri
Bilmem ki neden bu kadar severim
İş dönüşlerimi.
Eskiden bu sokaktan
Hiç geçmezdim
Onun içindi,
Herşey.
Ardından uçurduğum,
Güvercinlerin kanatlarına,
Barış,
Ayaklarına özgürlük,
Sana ne desem
Bilmem ki yastık
Ara sıra iyi,
Ara sıra kötü rüyalar gösteriyorsun.
Ah, o ara sıra rüyaların da olmasa
Hani,
Yavaş yavaş solmakta,
yapraklar.
Güneşte bir burukluk'mu var?
Sıcaklığında duygularımı ürperten.
Tek tek saymak mümkün olmuyor,
günleri.
Akşam güneşinin alaca ışıkları
Odamın sarhoş loşluğunda
Yedi renkli bir tablo gibi
Çizmişti hasretini duvarlara
Yalnızlığa bir çağrıdır akşamlar
Efkar mı bastı nedir
Bu akşam
Gurup batarken hüznümde
Oturmuş denizi seyrediyorum
Efkar mı bastı nedir
Bir tarafım dağ
Bir tarafım uçurum
Ya tırmanırsın
Ya düşersin
Tırman tırmanabilirsen.
Düşmek kadar kolay değil.
Ayrılacağız bir gün birbirimizden
Yollarımız uzun olacak
Unutmak, unutulmak isteyeceğiz, istemeden
Son gemi demir alırken bu iskeleden
El sallamayacağız birbirimize
uuöoöööö