Rahmi Abi Şiiri - Mehmet Şerif Yüce 2

Üşümez, soğuk bilmez,
Saat yok beşe gelmez.
Bir yokluk kavgasıdır,
Şavaşır galip gelmez.

Bir yolu vardır elbet,
Çıkmanın karanlıktan.
Düşünür Rahmi Abi,
Yürürken dar sokaktan.

Of elleri nasır, yüreği hüzün kaplar.
Islıkla bir şarkıyı çalar gururlanır, Rahmi Abi.
Avucunda bir çift bilyası götürür çocukluğa
Gözlerine duman kaçar uyanır Rahmi Abi.

Mor saksının içinde duran, unutulmuş solgun menekşe,
Bir çocuğun elinden kaçan, ipi kopmuş uçurtma.
Dayamışken sırtını göğe, döne döne düşerken;
Bıyığında ucuz sigara izi,
"gülümser" Rahmi Abi...
'Mehmet Şerif Yüce'